جامعه‌ی نیو مدیا با همکاری مجموعه لاجوردی برگزار می‌کند
مردمان از ارزش-افتاده
نشست های نیو مدیا – شماره‌ی چهار
دکتر مارکو استامنکویچ
مفهوم ‘مردمان از ارزش-افتاده‘ به چه معنی است؟ اگر گروه اجتماعی خاصی وجود داشته باشد که بتوان آن ها را فاقد ارزش یا کاربرد دانست- شامل سوژه های بی ارزش انسانی دنیا- چه نوع طبقه بندی ای این عنوان را به آنان اطلاق کرده است؟ و سرانجام، چگونه می توان یک انسان بی بهره از ارزش که با او به عنوان ‘ پس مانده ی زندگی’ برخورد می شود، را دریافت؟
ژائو بیل، انسان شناس، درپژوهش تاثیرگذارش، ‘حیات. زندگی درموقعیت طرد شدگی اجتماعی’ در سال ۲۰۰۱، به این سوالات می پردازد و به پیچیدگی های قدرت و شهروندی در نیمه ی تاریک دموکراسی آمریکای لاتین در دهه ی نود اشاره می کند. او مفهوم ‘طرد شدگان’ را تا اجتماع خاصی از رانده شدگان بسط می دهد، اجتماع معتادان مواد مخدر، الکلی ها، بی خانمان ها، بیماران روانی و بیماران محتضری که بیشتر آن ها بدون نام و مدارک شناسایی هستند و در مکانی در جنوب برزیل رها شده اند. از دیدگاه ژائو ادامه ی حیات ‘زندگان رها شده در ویرانی مطلق ‘ تنها یک معنا دارد: چنین اجتماعی فردیتی در انتظار مرگ قلمداد شود؛ “زمانی که فردی کشته شده اما هنوز نمرده یا فردی مرده اما هنوز به قتل نرسیده است.” (کازیدین ۲۰۱۲). این گفتار با اشاره به پرونده‌ی پارادایمی بی یل به وضعیتی از زندگی می‌پردازد که تا حدی تقلیل یافته است که خود بی یل از آن به ‘بدن های حرام شده’ یاد می کند، ممبه آنرا ‘مرده متحرک’ می‌نامد و کازیدین این وضعیت را، با عبارت ‘از قبل مردن’ توصیف می‌کند.
مارکو استامنکوویچ، متخصص تاریخ هنر و اهل جنوب صربستان است. او دکترای فلسفه اس را از دانشگاه گنت بلژیک با پایان نامه ای با عنوان ‘فرهنگ های انتحار: تئوری ها و اعمال اصول باز گرفتن’ دریافت کرده است. حوزه های تخصصی وی، جهانی سازی، Coloniality of Necropower و استعمارزدایی، به خصوص با ملاحظات مربوط به بی عدالتی است.
در طول دهه ی گذشته در حوضه ی هنر های تصویری معاصر به عنوان کیوریتور، منتقد و مدرس بر تقاطع تفکرات بصری با تئوری های اجتماعی، فلسفه ی سیاسی و اعمال فرهنگی سرکوب متمرکز بوده است. موضوع تحقیق فعلی وی حول موضوعیت Pan-African و مقاومت سیاهان و نهضت های آزادی بخش است.
زمان: دوشنبه، 25 خرداد، ساعت 7 عصر.
مکان: کریمخان، خیابان نجات الهی، خیابان سپند، شماره 20.