جامعه‌ی نیومدیا با همکاری کارگاه نوفه برگزار می‌کند
نشست نیومدیا شماره‌ی سی و سه آندریاس اسپکتل
حافظه‌ی دوار
پروژه‌های نیومدیا
چهارشنبه اول دیماه نود و پنج – ساعت هفت عصر
آندریاس اسپکتل (متولد اتریش) تحصیل‌کرده‌ی رشته‌ی علوم‌رسانه در کشور اتریش است که هم‌اکنون در برلین زندگی می‌کند.
هر از گاهی، در روزنامه‌ها و نشریات آلمانی و همچنین در سامانه‌های اینترنتی [برخط/ آنلاین] مانند اشپیگل، فالتر و اف‌ام۴ درباره‌ی موسیقی و ادبیات مینویسد.
او در خلال سال‌های گذشته به صورت مدعو در بنیاد‌های فرهنگی مانند موسسه‌ی گوته و سرویس تبادل فرهنگی آلمان «دآآد/ DAAD» در کشور‌های گوناگونی مانند ایتالیا، غنا، مصر، سودان و بریتانیا شرکت داشته است. در شهر اسکندریه کارگاهی در کتابخانه‌ی این شهر با دانشجویان رشته‌ی موسیقی و آهنگسازی برگزار کرد و حاصل آن قطعاتی شد که در تالار اصلی کتابخانه به اجرا درآمد. اسپکتل در خارطوم، پایتخت کشور سودان، نیز در دانشگاه موسیقی آن کشور کارگاهی برگزار کرد و همچنین در محل یک مدرسه‌ی ابتدایی حضور یافت و به ضبط مجدد بعضی از ترانه‌های خود با کودکان رده‌ی سنی ۷ تا ۱۰ سال پرداخت. او در دانشگاه آستون بیرمینگام (انگلستان) نیز به ارایه‌ی دوره‌ی درسی دو‌هفته‌ای درباره‌ی فرهنگ عامه‌پسند آلمان و اتریش پرداخت و درباره‌ی تاثیرپذیری آثار خود از رخدادهای جاری سیاسی در کشور آلمان به سخنرانی پرداخت. قرار است این برنامه در ترم بهار سال ۲۰۱۷ تکرار شود.
اسپکتل ماه‌هایی از سال ۲۰۱۶ را در پالرمو مرکز سیسیل با هنرمند آلمانی الوه ژانش به تولید موسیقی زمینه برای چیدمان خارجی معروف خود «پیاتزا گارافلو» گذراند. او همچنین مرتبا در جلسات بحث پیرامون موضوعاتی مانند تولید موسیقی، ادبیات، شعر و سیاست در آلمان و اتریش شرکت می‌کند.
او اخیرا به همراه گروه خود «یا، پانیک» کتابی را با عنوان FUTUR II منتشر کرده‌است که در سرتاسر آلمان، اتریش و سوییس مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.
گروه او «یا، پانیک» میان هم‌نسلان او در آلمان به عنوان یکی از تاثیر‌گذارترین گروه‌های موسیقی محسوب می‌شود/. آنها بارها در صدر فهرست پرفروشترینها در آلمان، اتریش، سوییس و هلند قرارگرفتهاند و در طول ده سال فعالیت خود، پنج آلبوم کامل از آثار خود را منتشر کرده‌اند.
آندریاس اسپکتل از ۶ سالگی شروع به نوازندگی پیانو کرد و ساز خود را در ۱۰ سالگی به گیتار الکتریک تغییر داد. او تا سن ۲۲ سالگی به یادگیری گیتار در کنسرواتوار جوزف هایدن در آیزن‌اشتات اتریش پرداخت. او همچنین در طول سالها بهصورت خودآموخته نوازندگی درامز و باس‌الکتریک را فراگرفت. در سال‌های اخیر علایق خود در زمینه‌‌ی تولید موسیقی و موسیقی الکترونیک گسترش داده است. برای خواننده‌ی مورد‌تحسین آلمانی «کریستیان روسینگر» دو آلبوم موسیقی تنظیم و تولید کرده است و اولین آلبوم انفرادی خود «خواب» را در سال ۲۰۱۵ منتشر کرد که بخش عمده‌ی آن را خود نواخته و ضبط کرده است. این آلبوم نقطه‌ی عطفی در حرفه‌ی او بهحسابمیآید، بهطوریکه او از ریشه‌های سبک خود در آهنگسازی کلاسیک فاصله میگیرد و به سوی رویکردی می‌رود، مبتنی بر استفاده از تکنیک‌های قدیمی داب با بهکارگیری میکسر صدا و افکت‌های صوتی گسترده به عنوان ساز اصلی. آلبوم او بهعنوان ناب ترین ترکیب موسیقی‌امبیانت، داب، فولکلور و موسیقی فیلم دهه‌ی۶۰ ایتالیا می‌باشد.
او خود همواره بر اهمیت فعالیت در لایههای متفاوت تاکید می‌کند. لایه‌ی نخست، و نقطه‌ی شروع، ضبط‌های میدانی (صدا) هستند که بهصورت همیشگی در مسیر خود هنگام سفر با گروه یا بهصورت انفرادی انجام می‌دهد. آنچه که او بیشتر به آن علاقه دارد، صداهای (نویز) پسزمینه، یا زمزمه‌ی موتور تاکسی‌ها یا گفتگو‌های کوتاه شبانه تابستانی روبهروی یک بار است، صدای محیطی که او ضبط کرده و آن را رفته رفته تبدیل به یک قطعه می‌کند. او صداهای ضبط شده را بهنوعی همچون لایه‌ی شعری در کار خود درنظرمی‌گیرد، که امروزه بیشتر بهصورت بدون کلام instrumental درآمده است. آنچه که زمانی برایش میخواند، حال خود به کلام درمیآید.