نشست نیومدیا شماره ی بیست و چهار نیومدیا | آرمین ذوقی


نشست بیست و چهارم نیومدیا به دیدار و گفتگو با آرمین ذوقی عکاس، ویدئو آرتیست، هنرمند تجسمی و کیوریتور و مدرس هنر ساکن فرانسه، اختصاص دارد. او که برای ساخت فیلم جدیدش در تهران به سر میبرد، دعوت جامعه ی نیومدیا را پذیرفت تا آثار و فعالیتهای جدیدش را به اشتراک بگذارد.
جلسه روز یکشنبه دوازدهم اردیبهشت، از ساعت هفت در پروژه‌های نیو‌مدیا برگزار می‌شود و علیار راستی میزبان این گفتگو خواهد بود.

آرمین ذوقی متولد 1358، عکاس، ویدئو آرتیست، هنرمند تجسمی و کیوریتور و مدرس هنر است. او فارق التحصیل کارشناسی ارشد عکاسی از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد (2003) و همینطور کارشناس ارشد هنرهای تجسمی از دانشگاه Marc Bloch فرانسه
(2008) است. آثار آرمین ذوقی تا کنون در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی بسیاری در ایران، دوبی و اروپا نمایش داده شده است و از سوی دیگر به عنوان کیوریتور و گالری دار و مدرس هنر فعالیت داشته است. با وجود تخصص در زمینه ی عکاسی و ویدئو، وی هیچگاه خود را به استفاده از مدیوم مشخصی محدود نکرده است و به اقتضای ایده و پروژه‌اش رسانه‌های مورد نیارش را انتخاب می‌کند. موضوع غالب آثار این هنرمند استوار بر فردگرایی است؛ لذا فلسفه‌ی غرب و همینطور سینمای اروپا و امریکا منابع مورد استفاده‌ی وی هستند.
با توجه به حیطه‌ی گسترده و مستمر فعالیت آرمین ذوقی در زمینه‌ی تولید اثر هنری، تدریس دروس تخصصی هنر در دانشگاه، کیوریتوری و گالری‌داری و همچنین برگزاری کنفرانس‌های تخصصی، ورک شاپ و نشستهای متعدد، تلاش بسیاری در انجام وظیفه‌ی اجتماعی‌اش به عنوان هنرمند داشته است.

بیانیه هنرمند
مرکزیت پروژه های هنری من حول موضوع انتقال تصویر و نحوه ی دریافت آن توسط مخاطب شکل گرفته است. |طرح این پرسش که| چگونه در یک جامعه، ساختارهای فرهنگی بر روی ادراک و تفسیر تصاویر نمادین تاثیر میگذارند.
من با آغاز کردن از رویکردی مینیمال، تلاش کردم تا نمادهای مشترک میان فرهنگهای مختلف، که موجب تفسیرهای متفاوتی براساس تجربیات ادراکی درون هر فرهنگ میشود را تفکیک کنم.
اگرچه ویدئو و عکس بیشتر مواقع در آثار من به عنوان مرتبط ترین مدیوم مطرح میشود، اما در صورت لزوم از چیدمان نیز استفاده میکنم.
من به منطور توانمند کردن ارتباط و برجسته کردن مفاهیم هنری و برای رسیدن به مقصودم، اهمیت زیادی به کیفیت تکنیکی آثار میدهم. من در ترکیب فضا و سیستمهای اجرایی که در آثارم استفاده میکنم بسیار دقیق عمل میکنم، چرا که مهمترین بخش گفتمان هنری من را تشکیل میدهد.
مادامی که ممکن است یک ویدئو در حال پخش شدن بر روی یک اسکرین کوچک باشد، احتمال دارد بخش دیگر در انتهای یک راهروی ساخته شده از چوب پخش شود؛ یا ممکن است یک تصویر عکاسی شده به شکل ساده ای به دیوار آویخته شود، در حالیکه تصویر دیگر در گوشه ای از چیدمان از داخل قاب به طرف بیرون کشیده شده باشد.
من تصاویرم را میان مشاهده کردن و نمایش دادن بوجود می آورم، درست در جایی که تجزیه و تحلیل انتقادی و درک شخصی و شهودی در کنار یکدیگر قرار میگیرند.
روند کاری من با سنتز موقعیت یک سوژه آغاز میشود و در راستای تلاش برای ایجاد تصویر توسعه میابد.