«درآمدی بر بی‌او‌دیسه» و «برایش یک خرگوش فرستادم»
نشست و نمایش فیلم شماره چهل و نه | مونیکا چه‌ژک
روز جمعه دهم آذر | ساعت هفت
روز جمعه دهم آذر نود و شش، پروژه‌های نیومدیا میزبان نمایش دو فیلم مستند تجربی از هنرمند و کارگردان لهستانی مقیم هلسینکی، مونیکا چه‌ژک، خواهد بود. دو فیلم «درآمدی بر بی‌او‌دیسه» و «برایش یک خرگوش فرستادم» در ساعت هفت شب به نمایش درخواهند آمد و پس از آن جلسه‌ی پرسش و پاسخ با کارگردان برگزار خواهد شد.
مونیکا چه‌ژک، هنرمند تجسمی (متولد ۱۳۷۰، لهستان)، در شهر هلسینکی کشور فنلاند به کار و فعالیت مشغول است. او دانش‌آموخته‌ی آکادمی هنرهای زیبا و دانشگاه هنر هلسینکی می‌باشد. چه‌ژک با تصاویر متحرک در فرم‌ها و طول زمان های متفاوت کار می‌کند. او سعی دارد در ساختارهای دوگانه موسسات اجتماعی شرکت کند و با جای‌گیری در این بستر به دنبال موضوعات و ماده‌خام کاری خود که ازاین اجتماعات مشارکتی نشات گرفته‌اند، بگردد. چه‌ژک در سپتامبر سال ۲۰۱۶، «بی‌او‌دیسه» نخستین نمایشگاه انفرادی‌اش را در اگزیبیشن لابراتواری هلسینکی برگزار کرد. او در مرکز سیگنال کالچر در اووِگو ایالت نیویورک، و در مرکز لیمبو لیمبوی لندن اقامت فرهنگی داشته است. آثار ویدیوی او در بینال WRO در سال ۲۰۱۷، سیستم های پیش‌نویس در ورکلاو لهستان، فستیوال یونیون داک در نیویورک، فستیوال فیلم نوامبر در لندن و EMAP در سال 2016، در سئول کره‌ی جنوبی شرکت داشته است. بی‌او‌دیسه برنده‌ی کمک هزینه‌ی مالی از طرف بنیاد فرهنگی فنلاند و همچنین کمک هزینه‌ی مالی هنرمند جوان از طرف جامعه‌ی هنر فنلاند شده است
فیلم‌ها
درآمدی بر بی‌او‌دیسه |مونیکا چه‌ژک | فیلم اچ دی | ۲۱ دقیقه |محصول فنلاند و انگلستان | ۲۰۱۷
درآمدی بر بی‌او‌دیسه، نام فیلمی تجربی است که با مشارکت زنانی از سراسر جهان و با پرسیدن نظرشان درباره‌ی موضوعاتی مانند فمنیزم در قرن بیست و یکم، سیاست، خانواده، هنر رسانه‌ای، تکنولوژی و پیشرفتِ گونه‌ای از فرا انسان ساخته شده است. دستگاهی که در مرکز این همکاری تصویری قرار می‌گیرد، یک دوربین اسباب‌بازی است: ویدیو‌گرل. «ویدیو گرل» نسخه‌ای محدود از یک عروسک باربی با دستگاه ضبطی است که درون آن جاسازی شده است. به دلیل مضمون سمبلیک آن، من از دستگاه ضبط واقعی موجود در آن استفاده کرده ام. فیلم می‌کوشد تا نقش باز‌تصویر شده‌ی شخصیت‌های زن در فیلم استنلی‌کوبریک «اودیسه‌ی ۲۰۰۱» را بسط دهد. این اثر بنیادین، نقش سنگ بنایی را بازی می‌کند که جستجوی یک عروسک باربی فضانورد در باب آینده‌ی نوع بشر از آن آغاز می‌شود. در خلال تولید فیلم شانس ملاقات با زنان پرجذبه‌ای را داشتم که شامل فیلم‌سازان خبره و یا قهرمانان همیشگی زن از پیش‌زمینه‌های فرهنگی متفاوت با زوایای دید متفاوت می‌شوند. با در اختیار گذاشتن یک ویدئو‌گرل مختص برای هریک از آنها، از آنها برای شرکت در این پروژه دعوت به عمل آوردم و درخواست کردم تا دیدگاه‌های منحصر به فرد، داستان‌ها و زاویه دید شخصی خود را درباره‌ی زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، به تصویر بکشند
برایش یک خرگوش فرستادم |مونیکا چه‌ژک | فیلم اچ دی | ۲۲ دقیقه | محصول فنلاند – آلمان | ۲۰۱۵
این فیلم داستان شخصی زمانی را به تصویر می کشد که من آرشیو ویدیویی ام را از دست دادم. من به جا‌هایی که از آنها فیلم گرفته بودم باز می گردم و با این کار ماده‌خامی جدید به دست می آورم، این‌بار نوارهای DV فیلمساز آلمانی رایهارت لورنز. این پروژه تجربه‌ای درگیرکننده بود که دو فیلمساز، که هر دو در کارشان با مقوله‌ی خاطره/حافظه و آرشیو دیجیتالی گذشته‌شان مواجه‌اند را به طور اتفاقی به هم می رساند و در راستای شکل‌گیری یک داستان جدید سوژه‌ی مصاحبه قرار می‌داد. این اثر از تکه فیلم های مستند یافت شده، ضبط تجربه مکالمه اسکایپ، انیمیشن استاپ موشن و طراحی صدا برای یک آهنگ شکل گرفته که مشخصا برای این فیلم نوشته شده است