وفق به ناپیدایی | برنامه نمایش ویدئو در مارسی

وفق به ناپیدایی، امیرعلی قاسمی

برنامه‌ی حاضر با نمایش آثاری از هنرمندانی که در سراسر دنیا پراکنده‌اند، سعی در آن داشته است تا مجموعه‌ای را درباره‌ی تن و انعکاسش، در رابطه با مناظری که آن را در برگرفته است، گردآورد. آثار به نمایش درآمده توأمان آسیب‌پذیری بشر در مواجهه با دنیای بیرونی و راه‌حل‌هایی که برای بیان و دفاع از خود برمی‌گزیند را، آشکار می‌کنند.

هنرمندان: آناهیتا حکمت، پدیداری دو (در جریان، از سال ۲۰۰۶) ✽ مهدی شیری، شبیه (۲۰۱۸) ✽ حامد صحیحی، سنگ (۲۰۰۹) ✽ تسا کنپ، رد: نماهایی از جنگل (۲۰۰۷ ✽ (روناک مشتاقی، قوطی فلزی، مقوا (۲۰۱۵) ✽ نرگس ناصری، خراش‌های روی آینه (۲۰۱۴) ✽ طلا مدنی، زیردست (۲۰۱۲) ✽ پیام مفیدی، بی‌نظمی منسجم؛ شماره ۳ (۲۰۱۴) ✽ نبراس هویزاوی، درون ناپیدا (۲۰۱۴) سیمین یعقوبی، گل‌های سفید نجات (۲۰۱۸ )

یک تصویر، آن سوفی دینان

داریا مارتین، مواد نرم (۲۰۰۴) ✽ هارون فاروکی، یک تصویر (۱۹۸۳) ✽ جیمز ریچاردز، رزباد (۲۰۱۳) ✽ سوزان برنر، عیناً همان اما متفاوت (۲۰۲۲)✽شیپ‌شیفت، آنیکا شوارتزلوز و برایان مک کنا (۲۰۱۶ )

سازمان‌دهی: Fræme

طرحی از سوزان بوقن

با حمایت: با حمایت لافریش؛ لا بل دو می و موسسه گوته مارسی

برای اطلاعات بیشتر: Mimicry-Empathy on Fraeme.art