نمایش آنلاین ویدیو
جامعه‌ی نیومدیا و فستیوال شبکه‌ای اَمبر
جمعه، ۲۷ فروردین ۱۴۰۰
ساعت ۴:۳۰ به‌وقت اروپای مرکزی
ساعت ۷ به‌وقت رسمی ایران
با همراهی:
آرش حنایی | حنانه حیدری | وحید دانایی‌فر | رعنا دهقان | غزل رادپی | رامین رحیمی | الناز صالحی | فالگوش | آرش فایض | صادق مجلسی | امیرعلی محبی‌نژاد | نسرین ناصر | سیاوش نقش‌بندی | یاس نیک خوشگرودی
به انتخاب امیرعلی قاسمی / آرشیو ویدیویی پارکینگ
لینک‌های نمایش:
روی وب‌سایت فستیوال اَمبر:
https://bbb.ambernetworkfestival.org/b/amb-lc6-u9h-e78
روی یوتیوب:
https://youtube.com/amberPlatform
درباره زمان حال؛ دست‌نیافتنی ۴.۰
تغییرات به‌ظاهر بازگشت‌ناپذیری که از زمان آغاز همه‌گیری ویروس کوید-۱۹ رخ‌داده است، نمود خود را در تحولات چشمگیرِ نسخه آنلاین جهانی به‌غایت قطبی شده و داغ ننگ خورده هم نشان می‌دهد، نسخه‌ای فراگیر که به تک‌تک شهروندان جهان سابق، پرسه‌زنان وب، و تازه‌واردان خورانده می‌شود. کسانی که وادار می‌شوند تا کوچک‌ترین فعالیت‌ها یا هر قسم یادگیری را اکنون از طریق ارتباط مجازی تجربه کنند. این در حالی است که کم نیستند کسانی که به حاشیه و مکان‌های تاریک‌تر رانده‌شده‌اند؛ هرکسی هم استطاعت آن را ندارد که ارتباط آنلاین خود را حفظ کند. شکاف دیجیتال مسئله دیروز و امروز نیست، همچنین نابرابری‌های ناشی از محدود کردن دسترسی، نافرمانی‌های عجیب‌وغریب و تحریفاتی که وجود خود را مدیون دوگانه‌ی سرعت و خلأ فناوری از یک‌سو، و دست‌کاری‌های گسترده ذهن عموم از سوی دیگرند.
زمان حال دست‌نیافتنی، تلاش می‌کند از دورانی بگوید که تعریف آن دشوار است و دقیقاً به همین دلیل در تمام دنیا به‌شدت زیر ذره‌بین است. این برنامه‌ی نمایش آنلاین در پاسخ به تم سال جاری فستیوال شبکه‌ای اَمبر، «جهالتِ پسادیجیتال/تکنو آرمان‌شهر» با کنار هم قرار دادن آثاری از بافتارها و جغرافیاهای متنوع بازتابی متکثر را پیش بکشد. زمان حال دست‌نیافتنی، از ملاقات مجازی هنرمندانی بهره می‌برد که علیرغم وضع ناپایدار فعلی به دنبال حفظ و امتداد استقلال خود در تجربه‌ورزی هستند و درعین‌حال بر حق خود برای نامرئی بودن و دور از دسترس ماندن خودخواسته نیز تأکیددارند.
برنامه روی وب‌سایت فستیوال اَمبِر و یوتیوب قابل‌دیدن است، برای دیدن این مجموعه ویدیو به اپلیکیشن خاصی نیاز ندارید و می‌توانید از مرورگر کروم یا فایرفاکس استفاده کنید (توضیح غیر لازم برای تماشای برنامه روی یوتیوب در داخل ایران به فیلترشکن نیازخواهید داشت!)
برنامه‌ی نمایش کارها
غزال رادپی | ۳۶۵روز، همه‌چیز خوب است | ۰۳:۳۶|۱۴۰۰
ویدیو گرفته‌شده توسط یک دوربین مداربسته از یک اجرا راجع به «همانی که اطرافیانش با چوب‌خط ناپدید شدن و کشته شدنش را رسم کردند.»
خلاصه‌ی اینجا، من، ما
آرش حنایی | ابری بی‌سر | ۰۲:۲۲| ۱۳۹۹
این ویدئو بخشی از چیدمان آرش حنایی است. چیدمان‌های او را می‌توان تولیدکننده بینایی به تأخیر افتاده دانست: چیزی که باید دیده شود یا شاهد آن باشیم به نفع ظهور ارواح، مناظر ناخودآگاه و غیره معوق شده است.
ت عنوان تله آفساید است که به لحظاتی تعیین‌کننده در فوتبال می‌پردازد که از چارچوب ورزش فوتبال فراتر رفته و تأثیراتی سیاسی- اجتماعی را در خود ثبت کرده است.
وحید دانایی‌فر | تله آفساید | ۰۳:۰۰ | ۱۴۰۰
ویدئو-اینستالیشن آشوب ماکسیمیر بخشی از نمایشگاهی تحت عنوان تله آفساید است که به لحظاتی تعیین‌کننده در فوتبال می‌پردازد که از چارچوب ورزش فوتبال فراتر رفته و تأثیراتی سیاسی- اجتماعی را در خود ثبت کرده است.
امیرعلی محبی‌نژاد | سرگرمی | ۰۲:۲۹ | ۱۳۸۷
شستشوی مغزی شوید، حالا شما یکی از ما هستید.
صادق مجلسی | تأثیرات |۰۶:۰۰ | ۱۴۰۰
هر واقعه‌ای را می‌توان بر مبنای تأثیرات آن در نظر گرفت. اثراتی که ممکن است به شکل خوب یا بد خودشان را نشان دهند. خاطره‌ی برخی از ناکامی‌ها نیز در مخیله ما مانند پارازیتی بر قوای تخیل عمل می‌کند، و تصویر ساخته‌شده در خیالمان، مخدوش و به‌هم‌ریخته با یادی از آن خاطره‌ی ناکامی همراه می‌شود. مانند یک ویدیو گلیچ شده که تصویر جدید، انعکاسی از تصویر گذشته را در خود دارد و باعث به‌هم‌ریختگی حقیقت آن لحظه و تحریفش می‌شود. ویدیو تأثیرات که با فیلم مسابقه بوکس صاحب اثر ساخته‌شده است هم بر همین اساس هست.
رعنا دهقان | بدون عنوان و رنگ دل | ۰۶:۴۱ | ۱۳۹۶
این دو ویدئو برای نمایشگاهی به نام «تنبیه» با برنامه پیکسل آرت |(برنامه‌ای که بازی‌های ویدئویی را می‌سازند) ساخته‌شده‌اند. این دو ویدئو، دو نمونه از شکنجه‌های قرون‌وسطی را نشان می‌دهند که دارای مضمون عاشقانه بوده‌اند. در یکی از ویدئوها، شکنجه‌گر دل‌وروده معشوق را درمیاورد، و در دیگری قلبش را می‌کند و به فرد مقابلش هدیه می‌دهد.
الناز صالحی | درد-افزوده‌ی-خودکار ساخته‌ی اوتونوموتورمنتک | ۰۶:۳۴ | ۱۴۰۰
اتونوموتورمنتک یک شرکت تولیدی پاپ آپ است که ایده‌ها و دستگاه‌هایی را طراحی و تولید می‌کند تا از طریق آن به افراد وابسته و تنها این قابلیت را بدهد که با شکنجه خود، نیاز به دیگران را در خود از بین ببرند، تمرین استقلال فردی کنند و از تنهایی خود لذت ببرند.
تاکنون، ما در سه کشور مختلف ظاهر شدیم و دستگاه‌هایی را با توجه به نیازهای عمومی تولید کردیم.
اما ازآنجایی‌که ما سیستم خود را یک سیستم پیشرو و منعطف تعریف می‌کنیم، همیشه سعی ما بر این است که فراتر رفته و نیازها و چالش‌های جدید مشتری‌های خود را پیدا کنیم.
مهم‌ترین معضلی که ما با تحقیق و بررسی خود با پیروی از نظرات و انتقادات شما متوجه شدیم این است که:
این (هنوز) اون نیست!!!
که، به نظر ما، این به معنای این است که:
بیشتر نیاز دارید!
شما تمام محصولات ما را امتحان کرده‌اید.
شما تمام قسمت‌های بدن خود را آزمایش کرده‌اید.
اما هنوز فکر می‌کنید که «این اون نیست!» بنابراین ما مطالعه گسترده‌ای در حیطه‌ی روانشناسی مصرف‌کننده آغاز کردیم و از طریق تحقیقات میدانی دریافتیم که لذت، میل به لذت بیشتر می‌آفریند و دانش، میل به دانش بیشتر را می‌آفریند. اما موضوع این است که تنها چیزی که در این زمینه می‌توان به دست آورد، دانش یا لذت افزوده‌ای است که آن‌هم درواقع شبحی از آن است و وجود ندارد.
بنابراین متوجه شدیم که آنچه شما در حال حاضر به آن نیاز دارید، درد بیشتر نیست بلکه درد افزوده است.
در این زمینه تحقیقات زیادی را در حوزه دردشناسی انجام دادیم و با دردی به نام درد فانتوم مواجه شدیم. درد فانتوم دردی است که در عضوی از بدن که دیگر وجود ندارد ایجاد می‌شود (مثل کسانی که یک عضو از بدنشان را قطع کرده‌اند).
اما از این طریق ما فهمیدیم که مغز نه‌تنها فریب عضوی را که وجود ندارد را می‌خورد و در آن ایجاد درد می‌کند، بلکه همچنین می‌تواند به‌گونه‌ای فریب داده شود که عضو مصنوعی جدیدی را به مالکیت بپذیرد و در آن عضو اضافه حس درد ایجاد کند. این فریب توهم دست لاستیکی نام دارد.
بنابراین ما محصولی تولید کردیم تا به کمک آن، خودتان این نیاز را برآورده کنید و نام آن را گذاشتیم: درد-افزوده‌ی-خودکار.
هرچه بیشتر درد بکشی.
بیشتر تقاضا می‌کنی.
حنانه حیدری | آیفون فایو اس | ۰۴:۵۱ |۱۴۰۰
درباره خلأهای روانی این‌گونه می‌گویند که اگر چیز عزیزی برای فردی از دست رفت، ذهن خیلی زود به دنبال مواردی برای پر کردن جای خالی آن می‌گردد.
موبایل تنها راه ارتباطی من با دوستان نزدیکم و دوست‌پسرم بود.
باید روی درسم تمرکز بیشتری می‌کردم و «عشق و عاشقی را از سر می‌پراندم»، پس آیفون فایو اس را از من گرفتند.
«آیفون فایو اس»، درباره تلاش ذهن من برای پر کردن جای خالی (اش) و تأثیراتی که این خلأ موقت روی من گذاشت، است
رامین رحیمی | چیز قرمز | ۰۱:۲۰ | ۱۳۸۹
یک‌چیز قرمز غول‌پیکر به شهر حمله کرده است و ناامیدانه سعی در جلب‌توجه دارد.
نسرین ناصر | بدون عنوان | ۰۳:۴۳| ۱۳۸۶
نسرین ناصر در پروژه نهایی مقطع کارشناسی طراحی گرافیک، کاری ترکیبی از لایو اکشن و موشن گرافیک را ارائه داد. این ویدئو شامل تایپوگرافی فارسی دستکاری‌شده و اشاراتی به فرهنگ جوانان ایرانی در زمان ساخت خود است.
سیاوش نقش‌بندی | زندگی روزمره انسان | ۰۶:۵۵ | ۱۳۹۹
تعاریف متغیر از تبدیل انسان- تبدیل هوش مصنوعی به انسان و تبدیل انسان به هوش مصنوعی و سرمایه‌داری و نقشش در توسعه و کاربست این فن‌آوری‌ها، موضوعاتی هستند که من در پراکتیس هنری‌ام دنبال می‌کنم. به‌ویژه زمانی که کار به تعاملات انسانی و چگونگی تأثیر فن‌آوری بر روابط ما با یکدیگر می‌رسد. برخی از کارهای اخیر من به تأثیرات بستر شبکه‌های اجتماعی و چگونگی تأثیر آن‌ها بر روابط ما با یکدیگر و مهاجرت می‌پردازند. استفاده از اسکایپ و سایر فن‌آوری‌های ارتباط از راه دور به‌عنوان نمونه‌ای از اینکه فناوری چگونه می‌تواند بخشی از کیستی ما به‌عنوان انسان و عنصری در بازنمایی تجسمی و مجازی از ما در آینده باشد.
فالگوش| انقلاب‌ها | ۰۱:۱۰ | ۱۴۰۰
معنویت دیجیتال ممکن است مفهومی متناقض به نظر برسد اما هر کلمه از این عبارت شکلی از تعالی طبیعت را نشان می‌دهد. دین پیشینه‌ای طولانی و پیچیده با فن‌آوری‌های رسانه‌ای دارد که این امر با جهانی‌شدن شدت یافته است. اخیراً، ظهور پاندمی کرونا باعث شده است که روزبه‌روز هر چه بیشتر به ارتباطات مجازی متکی باشیم تا اجتماعی که در قرنطینه به‌شدت به آن احتیاج داریم را پیدا کنیم. به‌طور مثال، مسلمانان در ماه رمضان به رسانه‌های اجتماعی، کنفرانس ویدیویی و حتی بازی‌های ویدیویی آنلاین رو می‌آورند تا حس اجتماعی بودن و زندگی عادی را برای خودشان حفظ کنند. این زمان‌های دشوار به روش‌های گوناگون ما را مجبور می‌کنند تا بر مواردی مانند نیاز عمیقمان به جامعه که اهمیت بیشتری دارند، تمرکز کنیم. بااین‌حال، به نظر شما کسانی که دسترسی و مهارت استفاده از این فنّاوری‌ها را ندارند، چه چیزی را از دست می‌دهند؟
یاس نیک خوشگرودی | کُدا | ۰۳:۳۰ | ۱۳۹۸
آرش فایض| الحاق، پیوند، اتصال |۲۴:۳۲ | ۱۳۹۵ (در جریان)
از پاییز ۱۳۹۵ یک سری ویدیوهای یک‌دقیقه‌ای (یا کمتر) توسط هنرمند تولید و در حساب اینستاگرام او منتشر شده است. هر یک از این ویدیوها اسمبلاژ بی‌قاعده‌ای از یک سری قطعات به‌عنوان دفترچه خاطرات شخصی هستند.. به‌غیراز انتشار آنلاینشان، این ویدیوها در قالب یک پروژه در حال اجرا تحت عنوان کلی الحاق، پیوند، اتصال* ارائه می‌شوند.
هر بار که کار نمایش داده می‌شود، مجموعه جدیدی از همه ویدیوهای موجود تا روز نمایش، نسخه جدیدی از کار به دست می‌دهد. ویدیوها بدون هیچ‌گونه ویرایشی و با استفاده از یک حرف پیوند کنار هم می‌آیند: “و” – حرف ربط امکان گفتن داستانی چندپاره و بی روایت را فراهم می‌کند. حلقه‌های بیضی‌شکل هر بار که به هم می‌پیوندد، نظم و ترتیب متفاوتی از ویدیوها را بازسازی می‌کند. هیچ نسخه اصلی وجود ندارد و بنابراین هیچ داستانی وجود ندارد.
* عنوان این اثر از مقدمه کتاب فرانکو بیفو براردی «پدیدارشناسی پایان» گرفته‌شده است.
