روز یکشنبه بیستم مرداد ۹۸ – ساعت شب
همراه با آتوسا بنده | شیلان برهانی | نیما بهرهمند | علیار راستی | مجتبی سرانجامپور | مهدی شیری | بهار صمدی | نبراس هویزاوی.
«زمان حال نامرئی»، برنامهی نمایش فیلم ادامهداری است که از آرشیو ویدیویی پارکینگالری انتخاب شده است. این برنامه پیشازاین در سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ به کانادا، امریکا و برزیل سفر کرده است. در سال ۲۰۱۳ بخشی از برنامهی «فوکوس ایران» در فستیوال فیلم روتردام و گوتنبرگ بوده است.
بخش دوم این برنامهی دائماً درحال بروزرسانی، در شهرهای پوتسدام آلمان و آیندهوون هلند به نمایش درآمده است. «زمان حال نامرئی نسخه ۳» به شکل اختصاصی برای «فستیوال ویدیویی حیاط» در گالری ای جی جمعآوری و ایدهپردازی شده است. این برنامه قصد دارد میدان دید تصاویر متحرک را وسعت ببخشد و از مرزهای جغرافیایی فراتر رود.
نسخهی حاضر برنامه بر اینکه رسانههای مختلف چگونه ممکن است با یکدیگر ملاقات کنند تمرکز دارد و میتوان طرح کلی آن را با این کلیدواژهها ترسیم کرد: مناظر، امر روزمره، دلتنگی و در نهایت خود رسانهی عکاسی.
هنرمندان شرکتکننده هم در داخل ایران و هم دیگر نقاط دنیا زندگی و کار میکنند. «زمان حال نامرئی» تلاش میکند بر روی نسلی نور بیندازد که از تعریف شدن در گریزند و عموماً، به شکلی ناخوشایند، با برچسبهای بینالمللی مورد هدف قرار میگیرند؛ نسلی که به دنبال بودن در زمان حال، آزادیِ قابلتوجه خود را برای تجربه کردن به کار میگیرد، درحالیکه حق خود به نامرئی بودن را نیز محفوظ میداند.
آرشیو ویدئویی پارکینگ مستقر در تهران، در سال ۲۰۰۴ در پروژههای پارکینگالری تأسیس شد و شامل تصاویر متحرک و آثار چندرسانهایِ هنرمندان نوپا از ایران و دیگر نقاط جهان است. این مجموعه به ابتکار امیرعلی قاسمی، کیوریتور مستقل ساکن تهران و با مشارکت گروهی طراحی و گردآوری شده است. کتابخانهی ویدیویی پارکینگالری موج جدید پرجنب و جوش صحنهی ویدیوآرت را از طریق رویدادها، نمایشهای ویدئو، کارگاهها و همچنین فستیوال دسترسی محدود برای تصاویر متحرک، صدا و اجرا، معرفی میکند.
فانتوم زون | آتوسا بنده | ۰۶: ۱۰ | ۲۰۱۶
«فانتوم زون» یک زندان خیالی در کتاب کمیک سوپرمن است. اغلب زندانیان این زندان خیالی در حالتی شبح مانند زندگی میکنند. آنها میتوانند ازآنجا جهان عادی را مشاهده کنند، اما نمیتوانند با آن تعامل داشته باشند. زندانیان این زندان پیر نمیشوند و به تغذیه نیازی ندارند. علاوه بر این، آنها داری نیروی ذهنی تلهپاتی هستند که از هر دو سو واهی است.
شبیه | مهدی شیری | ۱۴: ۴۲ | ۱۳۹۷
پنجشنبهشب بود که چندتایی از دوستانم به خانهام آمدند. کولهبارمان را جمع کردیم و به سمت پورکان یک روستای کوچک میان جاده چالوس رفتیم. کوهی به نام چنارستان. مواد غذایی و وسایل مورد نیاز برای ۴ روز همراهمان بود. شروع به فیلمبرداری کردم. مثل عادت همیشهام. قصدی برای گفتن داستان خاصی نداشتم. صرفاً از مناظر تصویر میگرفتم. از برکه، رودخانهی جاری، گیاهانی که از آب حیاتشان را میگیرند، و موجودات زندهی اطرافش. تمام مدت این چند روز تا هر جا که شارژ گوشی تلفن همراهم یاری کرد فیلم گرفتم. مدت کمی با دوستان بودم و آنها همه معترض میگفتند تو به طبیعت آمدی که فیلمبرداری کنی؟ بدون واسطه لذت ببر. اتفاقاً این واسطه قرار دادن برایم جالب بود. به من افزودهای از چیزی که میدیدم را نشان میداد. طوری که با چشم غیرمسلح نمیدیدم. نور گوشی را روی یک گیاه انداختم و باد خوردنش را فیلم گرفتم. گیاه سفیدِ بیشازحد شده بود. بهتازگی متوجه تداوم خودم در فیلم گرفتن شدم. تعدادی از آنها را همراه با نماهایی از برکه تدوین کردم. هر چیزی که مقابل دوربین قرار میدهم، ارزشی یکسانی برایم دارد.
نمای ثابت | علیار راستی | ۰۳: ۱۳| ۲۰۱۷
منظره اندیشیمندانهی علیار راستی قصد شگفتزده کردن ندارد. فقط اگر صبور باشید، پاداش قریبالوقوع خواهد بود. گرچه درک آن دشوار است.
عکسعسل | شیلان برهانی |۰۶: ۰۰| ۱۳۹۳
ویدیوی حاضر بازتولید سکانسی از فیلم کوهستان قندیل به کارگردانی طاها کریمی است، که به لحاظ فرم به سکانس فیلم نزدیک اما دو راه مختلف را برای بیان حس و تفکر خود از جنگ نشان میدهند.
چهره همهی جنگهای جهان یکی است. دستگاه عظیم جنگ، هستی بشر را میبلعد. جهانگشایان راههایی بس زیباتر از گذشته را، برای گسترش جنگ به کار میبرند، و آنان که خود رزمنده نیستند و حتی مهرهی کوچکی از جنگ بهحساب نمیآیند، گم و گیجاند و نمیتوانند کارهایی که میخواهند را انجام دهند. اینان به دنبال نشانهاند، نشانههای هرچند کوچک تا راهی برای رهایی از سردرگمی درونی خود بیابند.
امروز | بهار صمدی | ۰۳: ۰۵| ۲۰۱۱
پرندگان سرگردان نوشته رابیندرانات تاگور «صبح پشت پنجره مینشینم، جایی که جهان چون رهگذری لحظهای میایستد، سری تکان میدهد و میرود.»
گفتگو | نیما بهرهمند | ۰۲: ۰۲ | ۲۰۱۲
پروژهی «Mid of Up & Down» عمدتاً بر روی جادو و اعمال محال تمرکز دارد: بهعنوان چالشی برای هنرمند آنهم با هر آنچه میتواند در اطراف پیدا کند. «گفتگو» چیدمانی ویدیویی و بخشی از این پروژهی در حال اجرا است که از لحاظ مضمونی بر جاذبه و ابژهها معطوف شده است. ترکیببندی ابژههای داخل قاب بهوضوح عجیبوغریب است. در این کار، صندلیها بهعنوان بخشی از جلسات اداری، نقش مردانی را بازی میکنند که سعی دارند حریف را متقاعد کنند و با صدای ناشی از مشت کوبیدن به میز و کشیده شدن پایه صندلیها در بحث برنده میشوند.
آیا جاده سرنخی نشان میدهد؟ | نبراس هویزاوی | ۱۷: ۱۷| ۱۳۹۷
روباه از صحرای بیآبوعلفی به دشتی بکر رسیده بود، در امتداد دشت قدمزنان به جادهای رسید نه خسته بود و نه تشنه حس مسیریابی لذت بیپایانی بهش میداد، گذر ماشینهای جاده رو میدید و گفت: نمیدونم آیا در امتداد ماشینهای چپ جاده حرکت کنم یا در مسیر ماشینهای راست، همان لحظه نور یکی از ماشینهای چپ جاده از تنش به زیبایی عبور کرد و گفت رو به بالا در امتداد ماشینهای چپ حرکت میکنم. بیمقصود و مقصد با لذت تماشای نورهایی که تنش رو روشن میکردند قدمزنان میرفت، ناگهان صدای مهیبی به گوشش رسید و برخورد دو ماشین در مقابل چشمانش اتفاق افتاد، رو به فرار گذاشت و میدوید و گفت: اگر از سمت راست جاده میرفتم شاهد یک چنین چیزی نبودم، جادهی زیر پا خندید و گفت: من خیلی بیش از اینها منتظرت بودم. روباه گفت: اما من انتخاب کردم، جاده گفت: و من پیشگویی. روباه گفت: بعد از اینجا به کجا میرم، جاده گفت: تو خودت مختاری انتخاب کن. روباه گفت: اما تو میدونی، جاده گفت: میدونم اما تصور انتخاب شیرین است.
منظره متناقض | مجتبی سرانجامپور | ۰۲: ۵۸ | ۲۰۱۵
برف میبارد، قدمهایم را روی زمینِ سپید میگذارم, چهرهام را بهسوی آسمان میگردانم و ترس و لذت از بارشِ برف را همزمان تجربه میکنم، حسی دوگانه که من را به سمت این پروژه کشاند، حسی توأمان میان دو هوس که به میانجی نگاتیوهای سیاهوسفیدِ تاریخگذشته به هم رسیدند.
اینجا صخرههایی را میبینید که خود نیز در اثر مرور زمان شکل نخستین آن را ازدستدادهاند، نوعی از دگرگونی در سپیدی برف نیز که بهموجب گذر زمان در ابزار مکانیکی رخداده است.
تغییر, تغییر است چه در جسم باشد چه در جان؛ چه در رنگ باشد و چه در روشنی. به قولی شاید یکی راست باشد و دیگری راستی را بیازماید.
نشانیها:
گالری ای جی | تهران، ایران خیابان کریمخان خیابان عضدی جنوبی، شماره ۴۳ | (۰۲۱)۸۸۸۰۲۰۰۰
بوکلند – شیراز | شیراز، تقاطع بلوار آزادی و خیابان ارم، پلاک ۱
گالری صفر/یک | اصفهان، مرداویج، کوچه ۱۷، پلاک ۶۱ – ۰۳۱۳۶۶۸۷۳۷۲
